Türkiye ile EURO 2032 paydaşlığı İtalya basınında: Katar benzetmesi ve insan hakları tenkitleri
İtalya ile Türkiye’nin EURO 2032’ye ortaklaşa mesken sahipliği yapma teklifi İtalya basınında yükle tenkitle karşılandı.
Spor gazetesi Tuttosport baş sayfasında, Türkiye ile ortak adaylıkla İtalya’nın “kendi kalesine gol attığı” yorumunu yaptı ve “Ev sahibi kentlerimiz 10’dan 5’e düşecek, ayrıyeten ‘despot’ Erdoğan’la mutabakat utandırıyor” diye yazdı.
Gazetenin tahlilinde, bu muahede “İtalya’nın yaşadığı düşüşün” göstergesi olarak yorumlandı ve “Nefes darlığı çeken bir ülke ve şeytanla anlaşma” tabiri kullanıldı.
Tuttosport, EURO 2032’ye konut sahipliği yapmanın İtalya’nın futbol altyapısını güçlendirmek için bir fırsat olabileceğini, lakin ülkedeki sistemsel eksikliklerin ve siyasi dayanağın yetersizliğinin bunu tek başına yapmasına müsaade vermediğini belirtti.
Gazete bu nedenle, “hükümeti demokrasi ve hakların korunması konusunda pek de örnek teşkil etmeyen” bir ülke ile uzlaşı yoluna gidilmek zorunda kalındığını savundu.
Eski Başbakan Mario Draghi’nin Erdoğan’a “diktatör” yakıştırmasını da hatırlatan gazete şunları yazdı:
“Draghi, ‘Adını koyalım, bu diktatör diyebileceğimiz şahıslara muhtaçlığımız da var. Görüş, fikir, davranış ve toplum vizyonu açısından farklılıklarımızı lisana getirmekte açık olmalıyız, ancak ülkemizin çıkarları için işbirliğine de hazır olmalıyız. Yanlışsız dengeyi bulmalıyız’ demişti. Bu hadisenin bu yanlışsız istikrar olup olmayacağını kim bilebilir.”
La Stampa da baş sayfasında “İtalya, Avrupa şampiyonasına sahip olabilmek uğruna Erdoğan’a sarılırsa” başlığını kullandı.
Habere iki tam sayfa ayıran gazete iç sayfalarında da “Euro 2032, Türkiye ile ortak adaylık: onların tesisleri olmadan İtalya Futbol Federasyonu bunu başaramazdı. Lakin bu çıkar muahedesi, hassas insan hakları sorununun yarattığı utancı gizleyemez” diye yazdı.
La Stampa’daki bir yorum yazısında da Türkiye’deki stadyumların İtalya’ya kıyasla “10 kat çağdaş olduğu” ve İtalya’nın şampiyonayı elden kaçırmamak için bu muahedeyi yaptığı belirtildi.
Yazıda, “özgürlüklerin sıklıkla ayaklar altında çiğnendiği” Türkiye’nin de bu muahedeyi “demokrasi imajı vermek” için kullanabileceği sav edildi.
Gazete şöyle devam etti:
“Bir hafta kadar evvel, İtalya Futbol Federasyonu futbolun sürdürülebilirliği hakkında farklı bir evrak sunmuştu. 60 noktada, 2030 yılına kadar ulaşılması gereken maksatlar: Bunların ortasında, bayanların durumuna özel bir ehemmiyet verilerek herkes için eşitlik, haklar ve fırsatların sağlanması yer alıyordu. Artık bir de Memleketler arası Af Örgütü raporunun birebir mevzularda Türkiye için neler dediğini okuyun…
“Doğru, Katar’daki Dünya Kupası ve Suudi Arabistan’daki Muhteşem Kupa’dan sonra artık hiçbir şey bizi şaşırtamaz, lakin bu karşılıklı yardımın ardında (bana bir stadyum ver, ben de sana bir demokrasi kartı vereyim) mutlaka heyecan verici hiçbir şey yok. Bir Avrupa Şampiyonası organize etmek için, İtalya ile hududu olmayan ve her manada farklı bir dünya olan Türkiye’ye gereksinimimiz varsa, nitekim son noktadayız demektir.”
Avvenire gazetesi de emsal biçimde Katar’daki Dünya Kupası ile ilgili tartışmaları hatırlattı ve “Dünya Kupası’nın, petro-dolar üretme süratiyle insan haklarını ihlal etme suratı birebir olan Katar’a verilmesinin yarattığı utançtan şimdi kurtulmuştuk ki, artık de birebir derecede antidemokratik olan Türkiye ile hesaplaşmak zorundayız” dedi.
İtalya Futbol Federasyonu’nun Türkiye ile bir “köprü” kurma isteğinden kelam ettiğini hatırlatan gazete, “Bu kültür köprüsünü, Türkiye’nin mutlak sultanı Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın tartışmasız karar sürdüğü Boğaz üzerinden değil, Magna Grecia’mızdan Atina’ya atmış olsaydık anlayabilirdik” diye yazdı.
Il Giornale gazetesi tam sayfa ayırdığı haberinde “Jeopolitik yapıştırıcı olarak futbol” sözünü kullandı.
İtalya Futbol Federasyonu’nun Türkiye ile iştirak kararının arkasında iki neden yattığını yazan gazete bunları şöyle açıkladı:
“Birincisi: 10 stadyum sunmak gerekiyordu ve (İtalya’da) gerekli parametrelere uymayan çok sayıda stadyumun durumu tatmin edici değildi. İkincisi: kamu fonlarının garanti olmaması ve bürokratik gecikmeler.”
Il Giornale’deki tahlilde, “Türkiye’nin başında yirmi yıldır bulunan önderin karakter ve ideolojik tartısının ağır olduğu, müttefik olsun olmasın herkes tarafından bilinen objektif bir gerçek” denildi.
Yazıda, Eski Başbakan Draghi’nin “‘diktatör’ de olsa Erdoğan’la iş yapılması gerekliliği” açıklaması hatırlatıldı ve Başbakan Giorgia Meloni’nin de pragmatik davranma ve “ulusal çıkarlara yararlı ikili ilgiler örme becerisi” gösterdiği belirtildi.
Gazete, Erdoğan ve Meloni’nin bu ayki NATO zirvesinde”’iki ülke ortasındaki güçlü iş birliğinin sürdürülmesi, ekonomik münasebetlerin geliştirilmesi ve bölgesel konuları” ele aldıklarını vurguladı.
La Gazzetta dello Sport ise, geçen dönem Adana Demirspor’da da misyon yapan İtalyan teknik yönetici Vincenzo Montella ile bu bahiste yapılmış bir söyleşi yayımladı.
Montella söyleşisi “Çok hoş stadyumları, sıcak taraftarları ve tutkuları var. Futbolları rekabetçi” başlığıyla yayımlandı.
Montella, İtalya ile Türkiye’nin EURO 2032 iştirakini “Birbirine yakın iki ¬ülke ortasındaki işbirliğinin bir işareti, futbol çok değerli bir araç olabilir. Hem İtalya’nın hem de Türkiye’nin birçok bölümde yine yapılanmaya muhtaçlıkları var, spor buna çok yardımcı olabilir” diye yorumladı.
“Bu şampiyonaya konut sahipliği yapmak, hem Türkiye hem de İtalya’nın ileriye gerçek bir adım atmasını sağlayacaktır” diyen Montella, İtalya açısından öncelikle stadyumlara müdahale gerektiğini vurguladı.
Teknik yönetici, Türkiye’deki tesisler konusunda da şunları söyledi:
“Hepsi, küçük olanlar yahut küçük kentlerde bulunanlar bile gerçek stadyumlar. Şahsen görebildiklerim ortalama bir İtalyan tesisinden daha üstün. İdman merkezleri için de birebir prensip geçerli: neredeyse tüm kadroların kendi tesisleri var.
“Adana’nın 2021’de lige yeni çıkmış bir grup olmasına karşın üç idman alanına ve büyük bir misafirhaneye sahip olmasını ve muhteşem organize olmasını takdir ettim. Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş ve Trabzonspor’un ‘evlerinden’ kelam etmiyorum bile: Büyük, çok hoş stadyumları var.”
Montella, Türkiye’deki futbolun “diğer büyük Avrupa turnuvalarıyla kıyaslanacak düzeyde olmasa da son derece rekabetçi, çok istikrarlı ve teknik olarak çok âlâ bir seviyede” olduğunu ekledi.