Sultanbeyli’de böbrek hastası iki kardeş yaklaşık 10 yıldır nakil bekliyor
Sultanbeyli’de böbrek hastası iki kardeş yaklaşık 10 yıldır nakil bekliyor
İSTANBUL – Sultanbeyli’de yaşayan böbrek hastası iki kardeş, yaklaşık 10 yıldır böbrek nakli için sıra bekliyor. Haftada 3 gün diyalize gitmek zorunda olan kardeşler, tedavileri sebebiyle ne toplumsal hayata karışabiliyor ne de çalışabiliyor.
Sultanbeyli’de şeker hastası anneleri Necmiye Öcal ile birlikte yaşayan 30 yaşındaki Sezer Öcal ile 32 yaşındaki Cüneyt Öcal kardeşler, böbrek yetmezliği sebebiyle yıllardır tedavi görüyor. Haftada 3 gün 4’er saat diyalize giden kardeşler, tedavileri sebebiyle ne meskenden dışarı çıkıp toplumsal hayata karışabiliyor ne de çalışabiliyor. Ayrıyeten kardeşlerin diyaliz sebebiyle kollarında deformasyon da oluşmuş durumda. Yaklaşık 10 yıldır böbrek nakli bekleyen Sezer Öcal ile yaklaşık 8 yıldır nakil bekleyen Cüneyt Öcal kardeşler, kendilerine böbrek nakli için güzel bir haberin gelmesini bekliyor.
Yaklaşık 10 yıldır böbrek yetmezliği ile uğraş eden Sezer Öcal, “10 yıldır hastalığım var. Haftada 3 kere diyalize gidiyorum. 4 saat kalıyorum. İki böbrek de yok bende. 10 yıldır bekliyorum. Aygıttan çıkınca yorgun oluyoruz hep” dedi.
“Yorgun çıktığımız için çalışamıyoruz”
11 yıldır diyalizde tedavi gören Cüneyt Öcal, “12 Nisan 2012’den beri diyalize bağlanıyorum, yaklaşık 11 sene. Ben de böbrek bekleyen insanlardan biriyim. İki böbreğim de kronik böbrek yetmezliği sebebiyle iflas etmiş durumda. Yaklaşık 7, 8 yıldır böbrek bekliyorum. Çabucak kayıt olmadım başta bilmiyordum. Sonradan kayıt oldum, bekliyoruz. İki defa sıra geldi. Kartal’da hastaneye beni çağırdılar. Gittim bekledik, 4 kişi çağıracaklardı talihe 2 kişi çağırdılar. İkimize de uydu aslında ancak adama gitti. Zira ona 4 defa sıra geldiği için o birinci sıraya yerleşti. Ben de sekizinci sıradayım. Benim talihim da sonra gelecek herhalde. Haftada 3 kere diyalize gidiyoruz 4 saat kalıyoruz. Şayet yorgun gidersen daha da yorgun oluyorsun. Birden fazla vakit yorgun çıktığımız için çalışamıyoruz yoksa ben de çalışırım” dedi.
Öcal kardeşlerin annesi Necmiye Öcal, “18 yıldır kocam yok. Ben de şeker hastasıyım tansiyonum var. Çabalıyorum fakat elimden gelmiyor. İki evladım gidiyor 4 saat diyalizde kalıyor. İş yok güç yok konutum sobalı doğal gaz yok ardımda kimse yok. Bir yere gidemiyorum. Daima çocukların yanında kalıyorum. Bir yere gidersem aklım kalıyor” dedi.