Oğlunun yürümesi için evini rehabilitasyon merkezine dönüştürdü

Kastamonu’nun Ağlı ilçesinde oturan Bekir Köse’nin, COVID-19 salgını döneminde rehabilitasyon merkezine götüremediği için evde ahşaptan aletler yaptığı 5 yaşındaki engelli oğlu artık destek almadan yürüyor.

Yeşilpınar köyünde yaşayan Bekir Köse, serebral palsili (kas aktivitesi ve vücut duruşuyla ilgili bir grup problemi tanımlayan rahatsızlık) oğlu Burak’ı, 1,5 yıl önce COVID-19 sürecinde rehabilitasyon merkezine götüremedi.

Oğlunun fizik tedavisinin yarım kalmasını istemeyen Köse, ahşaptan yürüteç ve paralel bar gibi aletler yaparak çocuğunun tedavisini evde destekledi.

Tedavide kullanmak amacıyla evde salıncak da yapan baba Köse, bir yılı aşkın süre oğlunun tedavisinin evde devam etmesini sağladı.

Burak’ın tedavisi, COVID-19 sürecinin ardından yeniden rehabilitasyon merkezlerinde devam etti.

Bekir Köse, bu dönemde oğlunu Daday ilçesindeki Atlı Terapi ve Model Binicilik Merkezine de götürdü. Burada atlarla rehabilitasyon süreci devam eden Burak, yaklaşık 3 ay önce bağımsız şekilde yürümeye başladı.

Bekir Köse, oğlunun 2017 yılında prematüre doğduğunu söyledi.

Oğlunun rahatsızlığını bir yaşına kadar kimsenin fark etmediğini anlatan Köse, oğluna daha sonra serebral palsi teşhisi konulduğunu ifade etti.

Bu sürecin ardından fizik tedaviye başladıklarını anlatan Köse, COVID-19 döneminde rehabilitasyon merkezlerine gidemedikleri için buradaki aletleri evde ahşaptan yaptığını kaydetti.

Oğlunun yürümesi için elinden gelen çabayı gösterdiğini vurgulayan Köse, "Ahşap aletlerle yürümesi, güçlenmesi için çaba gösterdik. Burak da bize destek oldu. Atlı terapiye geldi. Hayvanları sevdiği zaman daha neşeli oluyor. Atta dengede durmayı öğrendi. Kendine öz güven geliyor" dedi.

"Kendi istediği yere ulaştığı zaman çok mutlu oluyoruz"

Oğlunun rehabilitasyon sürecinin devam ettiğini anlatan Köse, şöyle konuştu:

"Gün geçtikçe gelişme oluyor. Gelişmesini gözümüzle görüyoruz. O zamanlar desteksiz oturamıyor, desteksiz yürüyemiyordu. Şu an desteksiz yürüyebiliyor, oturabiliyor. Zamanla iyileşecek inşallah. Yoğun olarak fizik tedaviye Ankara’ya gidiyoruz. Bağımsız yürümeye başlayalı birkaç ay oldu. Çok mutlu oluyoruz. Kendi istediği yere ulaştığı zaman çok mutlu oluyoruz. Emeklerimizin karşılığını almak, çabalarımızın sonucunu görmek bize çok mutluluk veriyor."